Pies...

"Schronisko"
Na skraju miasta jest takie miejsce dawno już zapomniane,
gdzie skupiono całe psie nieszczęście, przez nikogo niechciane i już dawno niekochane.
Szary mur, posępny ,wysoki skrywa za sobą rzędy boksów, ciasnych, zimnych i dusznych...
Przez dziurę w daszku kapią krople wody ...zimno, smutno, ponuro. Zapytasz: czy to więzienie? Odpowiem tak...
Więzienie dla tych niechcianych, codziennie porzucanych - naszych czworonożnych "małych braci".
Popatrz, za kratami widać wychudłe ciałka o mądrych oczach...
Pytasz śpią?...Odpowiem ... tak śnią o domu, który kiedyś był, lub którego nigdy nie miały, o porannych pieszczotach, o "własnym "panu", który przecież kiedyś mówił ,że kocha , o wspólnych spacerach do lasu ... Nad tym mrocznym miejscem unosi się dziwna aura...
Słyszysz? Słychać szczekanie, które co raz przecina bolesne
wycie i skomlenie...
Słyszysz? Co raz słychać odgłos toczonej walki na śmierć i życie.
Ciężko obronić się przed ostrymi kłami...
W tym mrocznym miejscu zamknięto wszystkie psie historie, z dala od ludzi, bo tak najwygodniej.
Nie widzisz więc nie ma...
Sam się oszukujesz ,że takie miejsce nie istnieje.

To tylko pies..

To tylko pies, tak mówisz, tylko pies...
A ja ci powiem
Że pies to czasem więcej jest niż człowiek
On nie ma duszy, mówisz...
Popatrz jeszcze raz
Psia dusza większa jest od psa
My mamy dusze kieszonkowe
Maleńka dusza, wielki człowiek
Psia dusza się nie mieści w psie
I kiedy się uśmiechasz do niej
Ona się huśta na ogonie
A kiedy się pożegnać trzeba
I psu czas iść do psiego nieba
To niedaleko pies wyrusza
Przecież przy tobie jest psie niebo
Z tobą zostaje jego dusza

  PS. Zdjęcia i wiersze znalezione w Google ;p